Sociale bescherming
Wat stellen we vast?
Eigen schuld dikke bult
Het individueel schuldmodel is alomtegenwoordig. Als mensen in de problemen komen, worden ze met de vinger gewezen. Ze hebben zogezegd foute keuzes gemaakt, zich niet goed gedragen, of ze zijn gewoon 'lui'. Sociaal onrecht en ongelijkheid worden geïndividualiseerd, maatschappelijke structuren verdwijnen steeds meer uit beeld.
Sociale bescherming uitgehold
Daardoor wordt ook de sociale bescherming uitgehold. Om de 'goede' van de 'slechte' rechthebbende te onderscheiden, worden steeds meer voorwaarden in ons sociaal beleid voorgesteld en ingebouwd. Je ziet het in tal van domeinen zoals inkomen, wonen, werk, hulpverlening,... Ook beleidsmakers hanteren deze visie vaker. In hun voorstellen en hun taalgebruik zien we een culpabiliserende kijk op mensen die beroep moeten doen op een uitkering of sociale dienstverlening.
Onderbescherming
Onze sociale bescherming zou mensen moeten bijstaan, maar we zien dat mensen steeds nieuwe obstakels moeten overwinnen om aan hun rechten te komen. Dat vergroot ook het wantrouwen naar de overheid en leidt tot een grote non take-up van rechten en dus tot onderbescherming.
Wat vragen we aan het beleid?
